Saturday, October 4, 2014
Tak dapat kau sembunyikan kelopak yang telah pulih
Bingkisan hujan dan matahari, nyala menyengat lepuh jejakku
Kupikir engkau takkan tertunduk lebih lama
Kini padang cahayamu telah menerbangkan kekosongan
Jauh melayang, membawa seluruhku
Aku akan duduk dengan Tuhan, berdua saja disini
Tak berani mengungkap nama dalam resahnya
Yang dulu untuknya kutanamkan di awan jingga
Bunga-bunga indah
Bunga-bunga layu
Bintang-bintang jatuh
Untuk apa lagi kau jaga, sebab hanya menambah dosa
Setangkai pagi di saku kemejamu
Menggubah kerinduan yang dalam
Pada bahagia
Post a Comment